Απελευθερωμένος από τον αρχέγονο φόβο για το νερό, ο Ανδρέας Φιλιππόπουλος-Μιχαλόπουλος συγγράφει "Το βιβλίο του νερού". Είκοσι αυτοτελή αφηγήματα και εννέα φωτογραφίες μετατρέπονται σε υδάτινο σύμπαν, καθώς η φαντασία του συγγραφέα παρακινεί τον αναγνώστη να συμπλεύσει, να επιπλεύσει, να αποπλεύσει, να αναδυθεί και να αναζωογονηθεί μέσα από το νερό.
Φθόγγοι, λέξεις, ιστορίες γίνονται νερό, κύματα που καταπίνουν κτίρια ή σκάνε στο κατώφλι της κουζίνας, μπουρμπουλήθρες, κινούμενοι βυθοί με φύκια, λεκέδες ωκεανών, βράγχια ψαριών, ντοματίνια που αναβλύζουν σε κήπους. Ένας ολόκληρος κόσμος συγκρατιέται μόνο από υδάτινες γέφυρες, τεντωμένα σχοινιά από ζελέ, τρεμουλιαστά χέρια από κύματα.